Το πρωί της Πέμπτης 20 Δεκέμβρη 2012 πραγματοποιήθηκε ευρείας έκτασης αστυνομική επιχείρηση στην κατάληψη Villa Amalias στην Αθήνα. Οι μπάτσοι, με πρόσχημα “ανώνυμες καταγγελίες”, εισέβαλαν στο για 23 χρόνια κατειλημμένο κτίριο και προσήγαγαν 8 συντρόφους και συντρόφισσες που βρίσκονταν μέσα. Στη συνέχεια τους απαγγέλθηκαν κατηγορίες που σχετίζονται με τη συμμετοχή τους στην κατάληψη και αφέθηκαν ελεύθεροι, ενώ το δικαστήριο έχει προγραμματιστεί να γίνει στις 13 Ιούνη.
Ζώντας μέσα στη διαρκή κατάσταση εξαίρεσης, με το κράτος να επεκτείνει ολοένα και περισσότερο την παρουσία του, με το καθεστώς μηδενικής ανοχής να έχει διακηρυχθεί και τους περισσεύοντες και επικίνδυνους να πρέπει να πεταχτούν εκτός του κάδρου, η επίθεση στον αναρχικό χώρο και τις δομές του, οι κατασταλτικές επεμβάσεις σε κινήσεις αλληλεγγύης και σε ριζοσπαστικούς αγώνες θέλουν να προλάβουν τη δυνατότητα να πάμε εμείς οι καταπιεσμένοι ένα βήμα παραπέρα μέχρι την αντεπίθεση. Μέχρι την πλατιά, κοινή πεποίθηση πως η ιδιοκτησία του χώρου, του χρόνου, των εργαλείων, της ίδιας της ζωής είναι η ουσία αυτού του κόσμου. Και πως η απαλλοτρίωσή τους από τον καπιταλισμό ήταν, είναι και θα είναι κομμάτι της δικής μας ιστορίας. Η κατάληψη είναι ένα βήμα, ένα εργαλείο προς την ολική απελευθέρωσή τους και την καταστροφή του σημερινού κόσμου.
Η Βίλα Αμαλίας, ένα από τα πρώτα κατειλημμένα κτίρια στον ελλαδικό χώρο, έχει αποτελέσει σημείο αναφοράς για το κίνημα των καταλήψεων, για την αυτοοργανωμένη μουσική σκηνή και γενικότερα έχει παίξει καταλυτικό ρόλο στην όξυνση του κοινωνικού ταξικού αγώνα. Πρόκειται για ένα χώρο από τον οποίο γεννήθηκε η αυτοοργανωμένη αντιεμπορευματική έκφραση, στηρίζοντας μουσικά γκρουπ, στουντιακές και συναυλιακές υποδομές, θεατρικές ομάδες, εκθέσεις φωτογραφίας, εργαστήρι βιτρό, προβολές. Ένα χώρο που κάλυψε ανάγκες του ριζοσπαστικού κινήματος οργανώνοντας και πραγματώνοντας βιβλιοθήκη, τυπογραφείο, παιδικό σταθμό, χαριστικό-ανταλλακτικό παζάρι καθώς και στεγαστική κατάληψη. Φιλοξενούσε πολιτικές διαδικασίες και ζυμώσεις συμβάλλοντας με τη σειρά της στον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση.
Η μεταδεκεμβριανή επίθεση της κυριαρχίας έβαλε εξαρχής στο στόχαστρο τους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, τις καταλήψεις, τις κοινωνικές δομές που χρόνια ολόκληρα χτίζονταν και που τώρα περισσότερο από ποτέ καλούνται να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, το περιεχόμενό τους, να πολλαπλασιαστούν, να βρουν τη σύνδεσή τους και τη λειτουργία τους μέσα στη ραχοκοκαλιά του κινήματος. Η επίθεση πάνω στις ζωές μας πρέπει να περάσει και πάνω από το τσάκισμα των αντιστάσεων. Και για να είμαστε ξεκάθαροι, για μας αυτό δεν είναι ένα κενό επιχείρημα ή μια διαπίστωση. Αντιστάσεις εννοούμε τη ριζοσπαστική δράση και λόγο. Στόχος σε πρώτο βαθμό είναι εκείνοι οι χώροι και άνθρωποι που κινούνται σε αυτήν την κατεύθυνση. Εδώ στο ελλαδικό παράδειγμα, από μεριάς αναρχικού / αντιεξουσιαστικού χώρου, το αδιαμεσολάβητο, αυτοοργανωμένο και δυναμικό συστατικό του αγώνα είναι πολύ πλούσιο και γι’ αυτό πρέπει και να τσακιστεί.
Αντίθετα με τις δηλώσεις των υπουργών περί “αποκατάστασης της τάξης” και “εστιών ανομίας”, εμείς ξέρουμε ότι η Villa Amalias ανέκαθεν ήταν συνειδητά ενάντια σε κράτος και παρακράτος, σε ρατσιστικά πογκρόμ και στο φασισμό. Μη σκύβοντας ποτέ το κεφάλι, βρέθηκε δίπλα στα καταπιεσμένα κομμάτια, στους κοινωνικούς αγώνες, στις καταλήψεις και τους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους.
Όλοι αυτοί που προσπαθούν να επιβάλουν έναν “καθαρό” κόσμο βασισμένο στον κανιβαλισμό, την καταπίεση, την αποξένωση και την εξατομίκευση ας καταλάβουν ότι για όλους εμάς η Villa Amalias δεν είναι απλά ένα κτίριο. Είναι οι ιδέες και οι αξίες μας, ο τρόπος οργάνωσής μας, κουλτούρα και πολιτική μας επιλογή και δεν μπορούν να μας τα πάρουν. Έρχεται από το παρελθόν και είναι εικόνα από το μέλλον.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 8 ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ ΤΗΣ VILLA AMALIAS