Την Τετάρτη 7/1, και κατά τη διάρκεια αφισοκόλλησης στο κέντρο της Αθήνας, συλλαμβάνονται 36 συνολικά σύντροφοι μπροστά στα Προπύλαια, στον απόηχο έντασης έξω από τα κεντρικά γραφεία της ΧΑ στο σταθμό Λαρίσης. Μετά από σωματικό έλεγχο στο δρόμο, φωτογραφίες από τα προσωπικά κινητά των σκυλιών της ομάδας ΔΕΛΤΑ (οι οποίες μάλιστα πολύ σύντομα δημοσιεύτηκαν στην ιστοσελίδα γνωστής ρουφιάνας) αλλά και διήμερη κράτηση, αφήνονται ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους. Το κατηγορητήριο που τους βαραίνει είναι κακουργηματικού χαρακτήρα, καθώς οι πλημμεληματικές κατηγορίες αναβαθμίστηκαν μέσω του γνωστού κουκουλονόμου.
Οι συλληφθέντες σύντροφοι συμμετέχουν στο αντιεξουσιαστικό – αντιφασιστικό στέκι Δίστομο στον Άγιο Παντελεήμονα, ένα δυναμικό εγχείρημα σε μια περιοχή που έχει ταλαιπωρηθεί ιδιαιτέρως από την παρουσία νεοναζί αποβρασμάτων τα τελευταία χρόνια. Το γιατί οι σύντροφοι στοχοποιούνται φαντάζει κάτι παραπάνω από προφανές, αν αναλογιστούμε την πάγια μεθοδολογία του κράτους να θέτει υπό καθεστώς δικαστικής ομηρίας τα πιο δραστήρια και ενεργά κομμάτια του αναρχικού χώρου στα πλαίσια της καταστολής όποιου αντιστέκεται. Το παραπάνω αποδεικνύεται περίτρανα από την ενεργοποίηση της διάταξης του κουκουλονόμου με σκοπό την περαιτέρω ποινική επιβάρυνση, μία πρακτική που συναντήσαμε πρόσφατα και στους συλληφθέντες της πορείας αλληλεγγύης στον Ν. Ρωμανό στις 6 Δεκέμβρη στην Πάτρα. Παραθέτουμε χαρακτηριστικά ένα απόσπασμα από το κείμενο των συλληφθέντων του στεκιού “Δίστομο” που αφορά το χαρακτήρα της λειτουργίας του:
“Το “Δίστομο” είναι ένα κοινωνικό κέντρο αγώνα που το τελευταίο διάστημα με την έναρξη της λειτουργίας του στη περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα αποτέλεσε ανάχωμα στη δράση των φασιστικών συμμοριών που λυμαίνονταν τα τελευταία χρόνια την περιοχή με την κάλυψη των κρατικών μηχανισμών. Ένα κέντρο αγώνα που δεν μένει σ’ αυτή τη συνθήκη αλλά δρα με διάφορους τρόπους και ενάντια στη εγκληματική πολιτική του κράτους απέναντι στο λαό. Την πολίτικη της οικονομικής διάλυσης που οδηγεί μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας στη φτωχοποίηση και εν τέλει στο περιθώριο.”
Η αλληλεγγύη μας σε όσους μοιράζονται το ίδιο χαράκωμα με μας στον κοινωνικό πόλεμο είναι αδιαπραγμάτευτη. Οι απόπειρες του κράτους να θέσει εκτός μάχης όποιους ορθώνουν το ανάστημά τους ενάντια σε αυτό και τους παρακρατικούς λακέδες του, θα πέσουν στο κενό, καθώς θα μας βρούν ενωμένους, αποφασισμένους και ισχυρούς.
ΠΙΣΩ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ – ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ