Την Τετάρτη 12 Σεπτέμβρη, στις 7:30 το πρωί, ομάδες μπάτσων (ΕΚΑΜ, ΜΑΤ) εισέβαλαν στην κατάληψη Δέλτα στη Θεσσαλονίκη. Κόβοντας την πόρτα, βρέθηκαν στο εσωτερικό του εδώ και πέντε χρόνια κατειλημμένου κτηρίου και συνέλαβαν δέκα άτομα που βρίσκονταν μέσα εκείνη τη στιγμή. Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης ασκήθηκε τόσο λεκτική όσο και σωματική βία. Ακολούθησε συγκέντρωση αλληλέγγυων που προσπάθησαν να προσεγγίσουν το κτήριο αλλά αποκλείστηκαν από μερίδα των μπάτσων. Το κτήριο σφραγίστηκε και οι συλληφθέντες μεταφέρθηκαν στην ΓΑΔΘ. Εκεί ύστερα από πολύωρη παραμονή στα κρατητήρια ενημερώνονται για τις πλημμεληματικού χαρακτήρα κατηγορίες τους, ενώ διατάσσεται ρητά η λήψη αποτυπωμάτων ασκώντας όση βία χρειαστεί αρκεί να μην τους σπάσουν τα χέρια. Το απόγευμα ύστερα από κάλεσμα για συγκέντρωση έξω από την ΓΑΔΘ με υπόδειξη των μπάτσων διακόπηκαν οι συγκοινωνίες στο κέντρο της πόλης με σκοπό την παρεμπόδιση της συγκέντρωσης. Την επόμενη μέρα οι συλληφθέντες οδηγούνται στα δικαστήρια όπου απαγορεύεται με εντολή εισαγγελέα η είσοδος σε συγγενείς και αλληλέγγυους. Η δίκη ολοκληρώνεται μια μέρα μετά και με συνοπτικές διαδικασίες όπου οι σύντροφοι/ες καταδικάστηκαν σε ποινές, με τριετή αναστολή, που κυμαίνονται από τους 3 ως τους 16 μήνες κάθειρξης ενώ επιβλήθηκε και πρόστιμο συνολικού ύψους 7.950 ευρώ. Χαρακτηριστική του όλου κατασταλτικού κλίματος είναι και η ψευδής κατάθεση μπάτσου για το γνήσιο του διαβατηρίου ενός εκ τον συλληφθέντων, με άμεση συνέπεια να κινδυνεύει με απέλαση. Ταυτόχρονα δημοσιεύεται επίσημα βίντεο της αστυνομίας από την επιχείρηση εκκένωσης, τραβηγμένο με κινηματογραφικούς όρους, απεικονίζοντας κάθε λογής οπλισμένων μπάτσων με πλήρη εξάρτηση κατά τη διάρκεια της επιχείρησης.
Η πολιτική ατζέντα από δω και πέρα έχει τεθεί. Πάταξη της ανομίας, μηδενική ανοχή και καταστολή μέσων αγώνα, όπως καταλήψεις, διαδηλώσεις, απεργίες και ό,τι άλλο διαταράσσει τη συνέχιση της καπιταλιστικής αφαίμαξης. Εδώ και χρόνια συμβαίνει μια προσπάθεια απονοηματοδότησης και δημιουργίας σύγχυσης σχετικά με όσους επιλέγουν να αντισταθούν στην επέλαση των αφεντικών και του κράτους. Οι λόγοι, οι συνθήκες των δράσεων διαστρεβλώνονται ή αποκρύπτονται και οι πράξεις παρουσιάζονται ξεκομμένες από το πως νοηματοδοτούνται από τους ίδιους τους ανθρώπους που ενεργούν. Έτσι, τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής που επιτίθενται σε μετανάστες εξισώνονται με την κατάληψη και αναδημιουργία εγκαταλελειμμένων κτηρίων. Οι καταστροφές πάγκων μικροπωλητών από Χρυσαυγίτες μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι με την αντίσταση των κατοίκων στην Χαλκιδική ενάντια στην καταστροφή του περιβάλλοντος με τη κατασκευή μεταλλείων χρυσού (σύμφωνα με δημοσίευμα της Καθημερινής μία μέρα πριν την εκκένωση της κατάληψης Δέλτα). Η λογική αυτή λοιπόν της σύγκλισης των άκρων έχει ως σκοπό να εμφανίσει και πάλι την αστική δημοκρατία ως μοναδική λύση κι επιλογή.
Οι νόμοι, όμως θωρακίζουν την κερδοφορία των αφεντικών βασιζόμενη σε όλο και πιο δυσχερείς συνθήκες εργασίας, όλο και μικρότερο δικό μας έλεγχο πάνω στις ίδιες μας τις ζωές. Κι αυτό επιτυγχάνεται μέσω της συνεχώς εντεινόμενης καταστολής κι ελέγχου. Έτσι, κατοχυρώνεται η ολοένα αυξανόμενη εκμετάλλευση από τα αφεντικά, με πιο εντατικούς ρυθμούς διαμορφώνοντας ένα κοινωνικό περιβάλλον πλήρους ελαστικής εργασίας και ανασφάλειας, τρομακτικής ανεργίας, φτώχειας, εξαθλίωσης, ιδιωτικοποίησης της υγείας , της εκπαίδευσης και αδυναμίας από τους περισσότερους για συνταξιοδότηση και ασφάλιση. Η νομιμότητα μέσα στον καπιταλισμό διαφυλάσσει την ατομική ιδιοκτησία, την εκμετάλλευση ,την ιεραρχία και αποτελεί το όπλο στα χέρια των κυριάρχων. Αφού τα παραπάνω έχουν βαπτιστεί σαν “δίκαια” κάθε λογική και μορφή αντίστασης εγκληματοποιείται. Οι πορείες οι συγκρούσεις με τα όργανα του κράτους, οι απαλλοτριώσεις, οι επιθέσεις σε κρατικούς ή καπιταλιστικούς στόχους, οι καταλήψεις, οι απεργίες εμφανίζονται ως “άδικες”, σαν επίθεση στη νομιμότητα.
Η εντολή για εκκένωση της κατάληψης Δέλτα ήταν η δεύτερη προσωπική παρέμβαση του Σαμαρά, μετά την εντολή για τη “δίκαιη” λήξη της απεργίας στην Χαλυβουργία με την παρέμβαση των ΜΑΤ. Το δόγμα της μηδενικής ανοχής αγκαλιάζει πλέον ασφυκτικά κάθε πτυχή της καθημερινότητας. Εφαρμογή του δόγματος αυτού αποτελεί και το βίντεο της εισβολής των ΕΚΑΜ στην κατάληψη Δέλτα. Με τα όπλα ανα χείρας στοχεύει στην δημιουργία μιας αίσθησης απειλής. Ο διαποτισμός της κοινωνίας με τέτοιες εικόνες οδηγεί σε έναν εθισμό στην στρατιωτικοποίηση και στην αστυνομική παρέμβαση. Πλέον ο εχθρός δεν είναι το αφεντικό σου, ούτε ο φασίστας που θα εφορμά με τα ΜΑΤ για την καταστολή των επόμενων απεργιών αλλά οι αγωνιστές/-τριες και αλλα εκμεταλλευόμενα κοινωνικά κομμάτια. Οι διαδικασίες απόλυτου κοινωνικού ελέγχου επισπεύδονται από τις επιχειρήσεις του Ξένιου Δία, μέχρι τις εισβολές και εκκενώσεις καταλήψεων, τις πλαστικές σφαίρες στις Σκουριές Χαλκιδικής και τους τόνους χημικών, ξύλου και συλλήψεων στις πορείες.
Στη ρητορική του κράτους για τις εκκενώσεις καταλήψεων είναι και η αξιοποίηση του δημόσιου χώρου που καταλαμβάνουν. Έτσι, απαντώντας και σε όσους αμφισβητούν τη δυναμικότητά του, επαναφέρει στην κυριότητά του ένα κτήριο το οποίο θα φροντίσει να διαχειριστεί κατάλληλα ώστε να βγάλει κέρδος πουλώντας ή νοικιάζοντας το σε κάποιον ιδιώτη. Αυτή, όμως η -με καπιταλιστικούς όρους- αξιοποίηση είναι το ξεπούλημα του κοινωνικού πλούτου στο κεφάλαιο. Τη στιγμή που τα πάντα θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους και ιδιωτικοποιούνται, δεν θα μπορούσαν να ξεφύγουν από το στόχαστρο οι καταλήψεις που έτσι κι αλλιώς αποτελούν ένα αγκάθι στα πλευρά της κυριαρχίας. Για μας οι καταλήψεις είναι ήδη αξιοποιημένοι χώροι. Και η αξιοποίηση αυτή πηγαίνει πολύ βαθύτερα από την απλή κάλυψη μερικών αναγκών. Είναι κέντρα αγώνα, είναι απελευθερωμένες εστίες που προσφέρουν το χώρο και το χρόνο για αλληλεπίδραση, για ζύμωση και για δράση. Είναι χώροι όπου άνθρωποι ενώνουν τις αρνήσεις τους απέναντι σε ένα σάπιο σύστημα ιεραρχίας και εκμετάλλευσης και σε μια χυδαία κουλτούρα παθητικότητας και ατομισμού που προωθείται από παντού.
Την επιχείρηση εκκένωσης της Δέλτα δεν μπορούμε να την δούμε ξεκομμένη από την συνολική και ολομέτωπη κρατική στρατηγική στοχοθέτησης και επίθεσης σε αυτοδιαχειριζόμενους χώρους (καταλήψεις, στέκια, κοινωνικά κέντρα και κοινωνικές αντιδομές). Το κράτος, λοιπόν, σ’ αυτή την επίθεση χρησιμοποιεί όλους τους μηχανισμούς του: θεσμικούς, νομικούς, αστυνομικούς, μηντιακούς και παρακρατικούς . Το τελευταίο διάστημα υπήρξαν εμπρηστικές επιθέσεις από φασιστικές – παρακρατικές ομάδες στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο Apertus στο αγρίνιο, στην κατάληψη Δράκα στην κέρκυρα και στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι πανεπιστημίου Ρεθύμνου, οπού στις δύο τελευταίες περιπτώσεις ακολούθησε σφράγισμα απο τον “ιδιοκτήτη”. Επίσης υπήρξε επέμβαση των ΜΑΤ στην Ανοικτή Δημοτική Αγορά της Κυψέλης, μετά απο εντολή του δημάρχου αθηνών, Καμίνη. Στην πόλη της πάτρας κατατέθηκε μήνυση κατά αγνώστων, από την οικονομική επιτροπή του Δήμου Πατρέων, για την “κατάληψη του Παραρτήματος”. Ενώ οι απειλές για εκκενώσεις καταλήψεων αιωρούνται στον μηντιακό αέρα, να ξέρουν καλά οι κρατούντες και οι εντολοδόχοι τους οτι οι απαντήσεις θα είναι συνολικές και η κοινωνική αντεπίθεση ολομέτωπη. Εμείς από την πλευρά μας δηλώνουμε συνένοχοι και συνοδοιπόροι των καταληψιών της Δέλτα, όπως αναφέρουν στην ανακοινωσή τους:
“Είμαστε ένοχοι για το γκρέμισμα των τοιχών της αποξένωσης, για την θέρμη που πηγάζει από την αυτοοργάνωση και τη συλλογική ζωή, και για το κατα συρροή έγκλημα της πορείας μας προς τα αχαρτογράφητα της ελευθερίας.
Και με αυτή την ενοχή θα πορευτούμε.”
Η αλληλεγγύη είναι η δύναμή μας
Κάτω τα χέρια απο τις καταλήψεις
| Attachment | Size |
|---|---|
| ekkenwsi_delta | 88.76 KB |