ΟΤΑΝ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΑΠΟΚΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΔΙΠΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙΣ ΟΤΙ Ο ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ “ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΑΚΡΩΝ” ΑΛΛΑ ΥΠΟΘΕΣΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ
Στις 12 Μάρτη η νεοναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή άνοιξε τα γραφεία της στην Πάτρα. Τη Δευτέρα 19 Μαρτίου πραγματοποίησε κάποιου τύπου “πορεία”, πιθανότατα ως απάντηση στο σπάσιμο των γραφείων τους από αντιφασίστες-τριες. Να σημειώσουμε ότι η εν λόγω “πορεία” αποτελείτο από κάποιες δεκάδες φασίστες που φορούσαν κράνη, κρατούσαν καδρόνια και ήταν παραταγμένοι σε τριάδες εν είδει στρατιωτικής φάλαγγας. Μεταξύ τους βρίσκονταν ηγετικά στελέχη της Χ.Α. από την Αθήνα και κάποιος σημαντικός αριθμός φασιστών από άλλες πόλεις. Αφού αρχικά συγκεντρώθηκαν στα γραφεία τους και χαιρέτησαν ναζιστικά σαν γνήσιοι πολιτικοί απόγονοι του Χίτλερ, κινήθηκαν προς την πλατεία Ομονοίας όπου και ολοκλήρωσαν το τηλεοπτικό τους σόου, στη θέα μερικών αποφασισμένων ανθρώπων που τους έφραξαν το δρόμο. Οι νεοναζί επιχείρησαν μια επίδειξη ανύπαρκτης μιλιταριστικής ισχύος που κάλυψε συνολικά μια απόσταση δύο οικοδομικών τετραγώνων, αγκαλιά με ρεπόρτερ και εν μέσω πολλών φωτογραφικών φλας. Μάλιστα, αφού μας αντίκρισαν, άνοιξαν το ένα ρεύμα της Γούναρη, αφήνοντας χώρο στην κλούβα των ΜΑΤ να διασχίσει την παράταξη τους και να αναπτυχθεί. Εμείς, το Πέρασμα από το κατειλημμένο Μαραγκοπούλειο και αρκετοί σύντροφοι και συντρόφισσες, επιλέξαμε να τους ανακόψουμε κλείνοντας τον δρόμο με κάδους και να τους αντιμετωπίσουμε με κάθε μέσο που έχουμε διαθέσιμο και κρίνουμε αναγκαίο. Η μηδενική ανοχή στην παρουσία και μόνο της παρακρατικής αυτής εφεδρείας στην γειτονιά μας αποτελεί αδιαπραγμάτευτο κομμάτι της πολιτικής μας συγκρότησης και δράσης. Ο ξεκάθαρος δε ρόλος μας, τόσο κοινωνικά όσο και πιο “χειροπιαστά” είναι να σταματήσουμε και να πατάξουμε κάθε, σπασμωδική ή μη, προσπάθεια διάδοσης του εθνικιστικού – ναζιστικού καρκινώματος. Στις γειτονιές μας δεν υπάρχει χώρος για αλληλοφάγωμα, ρατσιστικό μίσος και μισαλλοδοξία. Υπάρχει έδαφος για δημιουργία, αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια, έδαφος για άνθιση από κοινού αγώνων των καταπιεσμένων ενάντια στους δυνάστες τους και τους ένστολους ή μη υπαλλήλους αυτών.
Μέσα στο περιβάλλον που ζούμε, της επίθεσης πάνω στις ζωές και τα δικαιώματά μας, της εξαθλίωσης, της πείνας, της ανεργίας, σχηματισμοί όπως η Χρυσή Αυγή έρχονται να σπείρουν τον ψευτοαντιστασιακό τους λόγο. Η Χρυσή Αυγή όμως δεν είναι άλλο ένα νόμιμο πολιτικό κόμμα. Είναι νεοναζιστική οργάνωση που τώρα, με τη βοήθεια της αστυνομίας και των ΜΜΕ (οι αναφορές στο όνομά τους και η φύλαξη των γραφείων τους είναι προφανής) προσπαθεί να εδραιωθεί με στόχο την ένταξή της στο κοινοβούλιο. Σε καιρούς γενικευμένης ανασφάλειας, άλλωστε, είναι προς όφελος των αφεντικών να χρησιμοποιήσουν και να προωθήσουν κάθε γκρούπα που σπέρνει τον ολοκληρωτικό και αποπροσανατολιστικό της λόγο. Για να το επιτύχει, λοιπόν αυτό, παρουσιάζεται σαν ένα πατριωτικό, λαϊκό, εθνικιστικό κίνημα. Βάζοντας σημεία αιχμής τη δήθεν καθαρότητά της απέναντι στο σάπιο πολιτικό σύστημα, τον αντιμνημονιακό αγώνα και τη καταδίκη των προδοτών πολιτικών που οδήγησαν τον τόπο στην καταστροφή. Εμφανίζονται σα να ‘ναι οι εγγυητές της “τάξης και ασφάλειας” στις γειτονιές, κάτι που βέβαια σημαίνει τη παρουσία τους ως τάγματα εφόδου δίπλα στην αστυνομία, απέναντι σε όποιον δεν ταιριάζει στη καθαρότητά τους. Επικεντρώνουν στην εγκληματικότητα, το μικροεμπόριο, στοχεύοντας τους μετανάστες βιοπαλαιστές σαν κομμάτι που ευθύνεται για τη κρίση. Θέλουν να σπείρουν το μισαλλόδοξο φασιστικό και ρατσιστικό τους λόγο σε κοινωνικά κομμάτια που βιώνουν στο πετσί τους τον πόλεμο των αφεντικών. Για να θεωρήσουμε τελικά, πως για την καταστροφή των ζωών μας φταίνε οι διπλανοί μας που δεν μας αρέσει η φάτσα ή το χρώμα τους, οι κακοί πολιτικοί, οι κακοί πατριώτες και όχι το ίδιο το σύστημα εκμετάλλευσης, ο καπιταλισμός. Ο εθνικισμός ήταν και είναι το ναρκωτικό που τα ίδια τα αφεντικά χύνουν στα μυαλά των καταπιεσμένων, για να φαγωθούμε μεταξύ μας. Ο κοινωνικός κανιβαλισμός πρέπει να αντικαταστήσει την αλληλεγγύη μεταξύ όλων μας, ταυτόχρονα με την προσπάθεια του κράτους να τσακίσει τις αντιστάσεις, να σπείρει την καταστολή.
Σε όλα αυτά, η Χρυσή Αυγή και κάθε παρακρατικό φασιστικό κατάλοιπο θα παίξει το ρόλο του, όπως το έχει κάνει και στο παρελθόν. Ιστορικά και μόνο, είναι τα παιδιά των γερμανοτσολιάδων, του Μεταξά, των ταγματασφαλιτών, της χούντας των συνταγματαρχών. Το νήμα της πορείας τους φτάνει μέχρι και τις ημέρες μας. Παρακρατικοί της χρυσής αυγής και του ελληνικού ακροδεξιού χώρου έχουν παρευρεθεί στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα (το μεγαλύτερο έγκλημα πολέμου μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο). Για να μην ξεχνιόμαστε να θυμίσουμε ότι ο αρχηγός της χρυσής αυγής μιχαλολιάκος είχε συλληφθεί και κατηγορηθεί τη δεκαετία του ’70 σαν μέλος ακροδεξιάς οργάνωσης που τοποθετούσε “ορφανές” βόμβες για να δημιουργήσει αντικομμουνιστικό κλίμα, ενώ σε έγγραφο της ΚΥΠ, την δεκαετία του ’80 εμφανίζεται ως έμμισθος συνεργάτης της. Η οργάνωση αυτή έχει και διασυνδέσεις με το οργανωμένο έγκλημα και την μαφία. Ο υποψήφιός της για την περιφέρεια δυτικής ελλάδας Χρήστος Ρήγας έχει συλληφθεί για μια διπλή δολοφονία κατόπιν συμβολαίου θανάτου ενώ είναι γνωστός σαν μέλος κυκλώματος εκβιαστών της νύχτας. Επίσης είναι ιδιοκτήτης ενός καφέ που αποτελεί ορμητήριο των τραμπούκων στην περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα. Το πρωτοπαλίκαρο της ομάδας Ρήγα, ο Χρήστος Λουκόπουλος, έχει ομολογήσει ότι τοποθέτησε ισχυρό εκρηκτικό μηχανισμό στο πρώην “Ξενία” στην Πάρνηθα, σε χώρο που πραγματοποιήθηκε διήμερο εκδηλώσεων ενάντια στην λεηλασία και την καταστροφή του βουνού. Τα μέλη της Χρυσής Αυγής είναι υπεύθυνα για ένα πλήθος επιθέσεων τόσο σε κοινωνικούς αγωνιστές και στέκια – καταλήψεις όσο και σε μετανάστες. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε το πογκρόμ και τα μαχαιρώματα στο κέντρο της Αθήνας ενάντια σε μετανάστες και πρόσφυγες μετά την δολοφονία του Μανώλη Καντάρη. Οι χρυσαυγίτες είναι εμπροσθοφυλακή της μισαλλοδοξίας, είναι τα τάγματα εφόδου της αστυνομίας όταν το κράτος θέλει να κάνει αλλιώς τις βρωμοδουλειές του, είναι και θα είναι διαχρονικά τα μαντρόσκυλα των αφεντικών.
Αντίθετα σε αυτά, όλοι πρέπει να επιτεθούμε στον εθνικιστικό λόγο και πρακτική καθημερινά, σε κάθε χώρο. Οι αλήτες πολιτικοί δεν είναι προδότες, γιατί δεν πρόδωσαν καμία χώρα. Ο καπιταλισμός δε γνωρίζει σύνορα, όπως και η εκμετάλλευση και η φτώχεια. Ρόλος τους είναι σε κάθε γωνιά του πλανήτη, σε κάθε κράτος να υλοποιούν τις αποφάσεις των καπιταλιστών. Σε κάθε γωνιά του πλανήτη, τη βαρβαρότητα τη βιώνουμε εμείς, οι εργάτες-τριες, οι άνεργοι-ες, οι καταπιεσμένοι-ες αυτού του κόσμου. Κανένα σενάριο συνωμοσίας δε μπορεί να καλύψει όσα είναι πρόδηλα. Για τα προβλήματά μας δε φταίει κανένας γερμανός, εβραίος, ή ξεπουλημένος έλληνας προδότης. Για τη φτώχεια και την εξαθλίωση δεν φταίει κανένας συνάνθρωπός μας που παλεύει για την επιβίωση. Φταίνε οι καπιταλιστές, που φυσικά θα χρησιμοποιήσουν όλα τα όπλα τους για να αποκρύψουν την ουσία της κρίσης, ένα από τα οποία είναι και ο εθνικισμός.
Τα μέτρα απέναντι στις ζωές μας υπαγορεύονται για ένα και μόνο λόγο: Για τη συνέχιση του καπιταλισμού, για το ξεπέρασμα της κρίσης του, που είναι αυτή τη στιγμή τόσο βαθιά σε όλον τον κόσμο. Αυτό θα πρέπει να περάσει από πάνω μας, από όλους τους καταπιεσμένους-ες. Σε ένα δεύτερο επίπεδο αποπροσανατολισμού, τα αφεντικά μέσα από τα ΜΜΕ θέλουν να παρουσιάσουν στα πρόσωπα όσων αγωνίζονται (απεργών, συνδικαλιστών, αναρχικών, όσων με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θέλουν να συγκρουστούν) ότι αυτοί ευθύνονται για την κατάσταση που ζούμε. Γιατί χαλάνε τη μόστρα της χώρας, γιατί οι απεργίες και οι πορείες σταματούν το εμπόριο, γιατί οι μετανάστες φταίνε που δεν έχουμε δουλειές, γιατί οι άστεγοι δεν μπορούν να υπάρχουν στις πλατείες. Γιατί η συνθήκη που βολεύει την εξουσία απέναντι στην κοινωνική οργή, την εξαθλίωση, τη φτώχεια είναι η ένταση της καταστολής, το αλληλοφάγωμα, ο εθνικισμός, η μετατόπιση της κοινωνικής οργής σε ιδεολογήματα που τελικά υποστηρίζουν το υπάρχον σύστημα εκμετάλλευσης, όπως η ρητορεία περί σωτηρίας της πατρίδας.
Η Χρυσή Αυγή, οι φασίστες και κάθε λογής παρακρατικοί είναι δεκανίκι των αφεντικών, κομμάτι του κράτους, αυτοί που θα βρεθούν απέναντι στην κοινωνική έκρηξη, σαν αγανακτισμένοι πολίτες, καταστηματάρχες, εξαγριωμένοι πατριώτες. Γιατί ήταν, είναι και θα είναι εχθροί της ελευθερίας, νοσταλγοί του ναζισμού, οπαδοί και τιμητές κάθε μιλιταρισμού, ολοκληρωτισμού, ιδεολογίας που προωθεί μισάνθρωπες αντιλήψεις. Ήταν, είναι και θα είναι αυτοί που διαχωρίζουν τους ανθρώπους με βάση τη φυλή, το χρώμα, την καταγωγή, τη σεξουαλική προτίμηση, τη διανοητική δυνατότητα.
Ενώ πυκνώνει η υλική και ψυχική εξαθλίωση που ξερνάει αυτό το σύστημα, ολοένα περισσότεροι καταπιεσμένοι έρχονται αντιμέτωποι με τις δικές τους εσφαλμένες προσδοκίες. Η υλική ευμάρεια μέσω της ατομικής επιτυχίας γίνεται αντιληπτή ως αυτό που ήταν πάντα: ένα φάντασμα. Έτσι, αν η εξαθλίωση φαντάζει ως η μόνη προοπτική τότε ο κοινωνικός κανιβαλισμός αποτελεί το καλύτερο εργαλείο για να την εμπεδώσουν όλοι οι από κάτω. Το λέμε ξεκάθαρα: όσο υπάρχει ανέχεια και πείνα θα υπάρχει και “εγκληματικότητα”, και αυτό δεν αποτελεί βαρβαρότητα. Γιατί βαρβαρότητα είναι η ίδια η ύπαρξη ενός συστήματος που καταφέρνει να στρέφει αυτούς που “δεν τη βγάζουν καθόλου” εναντίον αυτών που “ίσα που τη βγάζουν”. Η υιοθέτηση πλαστών διαχωρισμών ανάμεσα σε έλληνες και ξένους, εργαζόμενους και άνεργους το μόνο που αποφέρει είναι η συσκότιση του κυρίαρχου διαχωρισμού μεταξύ εκμεταλλευτών και εκμεταλλευομένων. Ο στόχος των κυρίαρχων είναι ένας: να ζήσουμε σαν δούλοι. Από κει και πέρα, ο μόνος τρόπος για να μην ζήσουμε έτσι είναι ο καθημερινός αγώνας ενάντια στους ταξικούς μας εχθρούς. Να καταστρέψουμε τις σχέσεις εκμετάλλευσης και καταπίεσης και να δημιουργήσουμε σχέσεις αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας σε κάθε κοινωνικό χώρο. Να μην αφήσουμε το δηλητήριο του ρατσισμού και του φόβου να εξαπλωθεί στις γειτονιές μας. Να δημιουργήσουμε πλέγμα ανάσχεσης της βαρβαρότητας δημιουργώντας εστίες συλλογικής αντίστασης και επίθεσης στην καπιταλιστική μηχανή.
ΝΑ ΛΑΒΟΥΜΕ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΧΗΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΝΑΛΟΓΟΥΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΜΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΑΜΙΣΘΟΥΣ ΦΡΟΥΡΟΥΣ ΤΟΥ
| Attachment |
Size |
| giaxa |
1.06 MB |
