Category: Αφίσες, εφημεριδάκια κ.ά.

Ρεφενέ συλλογική κουζίνα
Κυριακή 2 Δεκέμβρη μετά τις 6 μμ

όπως κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα
στο κατειλημμένο Μαραγκοπούλειο

Για τα δακρυγόνα στο κεφάλι, τους ξυλοδαρμούς και τους τραυματισμούς που συνηθίζουν να προκαλούν οι μπάτσοι στην Πάτρα…

Εκδηλώσεις οικονομικής ενίσχυσης των τεσσάρων διωκόμενων συντρόφων

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΗΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ
ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΑΠΟ ΠΟΤΕ

Παρασκευή 2 Νοέμβρη στις 20:00
Εκδήλωση – Συζήτηση: “Δόγμα μηδενικής ανοχής”

Σάββατο 3 Νοέμβρη
Στις 12:00 τουρνουά πινγκ-πονγκ, δηλωτή, τάβλι κ.α.
Στις 16:00 ρεφενέ – συλλογική κουζίνα οικονομικής ενίσχυσης
Στις 20:00 ρεμπέτικο γλέντι

Και τις 2 μέρες θα λειτουργεί χαριστικό / ανταλλακτικό παζάρι στο χώρο της κατάληψης.

Η διαδρομή και εξέλιξη του σωφρονιστικού συστήματος στο Ισπανικό κράτος στη χρονική περίοδο της μεταπολίτευσης. Η δημοκρατία επιχειρεί να μεταλλάξει το ολοκληρωτικό παρελθόν της δικτατορίας του Φράνκο σε όλα τα επίπεδα συμπεριλαμβανομένου βεβαίως του σωφρονιστικού και νομικού καθεστώτος. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα αλλαγών και έχοντας παραχωρήσει τρεις αμνηστίες σε μεγάλο αριθμό κρατουμένων, η δημοκρατία βρίσκεται αντιμέτωπη με μια εκρηκτική κατάσταση.

Οι φυλακισμένοι και οι φυλακισμένες οργανώνονται για να καλυτερεύσουν την κατάστασή τους: οι δραπετεύσεις, οι εξεγέρσεις κλπ είναι καθημερινά γεγονότα. Είναι η στιγμή, που εφευρίσκει το «λευκό» βασανιστήριο της απομόνωσης, που είναι πολύ περισσότερο από μια απλή τιμωρία. Εμπεριέχει την κατασκευή νέων μεγάλων φυλακών υψίστης ασφαλείας, και την εμφάνιση των μοντέλων FIES (Μητρώα Εσωκλείστων Ειδικής Παρακολούθησης).

Η πολιτική σωφρονισμού δεν επικεντρώνεται τόσο στη φυσική καταστολή (που πάντοτε είναι παρούσα ούτως ή άλλως) αλλά στην ψυχολογική καταστολή και την καταστροφή της προσωπικότητας: την απομόνωση των λεγόμενων επικίνδυνων κρατούμενων από τους υπολοίπους και από τον ίδιο τους τον οικογενειακό, φιλικό και κοινωνικό κύκλο.

ΔΕΥΤΕΡΑ 15/10
ΠΟΡΕΙΑ 7.30 το πρωί από το Παράρτημα
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 8.30 και 17.00 στα δικαστήρια

Μια προσπάθεια να ξεδιπλώσουμε το νήμα των ταξικών αγώνων του παρελθόντος στην αστούρια και την ισπανία για να κατανοήσουμε την τωρινή απεργία των ανθρακωρύχων.

Ένα παράδειγμα από το ’84, προβολή ντοκυμαντέρ:
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΝΑΥΠΗΓΕΙΟΥ EUSKALDUNA (la batalla de euskalduna)

Συζήτηση για τα όρια και τις δυνατότητες του αγώνα των ανθρακωρύχων, τον αντιδραστικό ρόλο των συνδικάτων και τον ρόλο της μη ελεγχόμενης μειοψηφίας αγωνιστών.

Τετάρτη 1 Αυγούστου μετά τις 20.00
στην αυλή του κατειλλημένου μαραγκοπούλειου

Σε έναν άλλο χρόνο και άλλο τόπο, όπου ο μετανάστης και ο ξένος ήταν “έλληνας”.
Την Παρασκευή 20 Ιουλίου μετά τις 8,
στην αυλή του κατειλημμένου μαραγκοπούλειου

………….

Τον Αύγουστο του 1918 ένα πλήθος 50.000 καναδών “πατριωτών” επιδόθηκε για μέρες σε ένα ανελέητο πογκρόμ σε βάρος των ελληνόφωνων μεταναστών της πόλης. Το αποτέλεσμα αυτού του ρατσιστικού πογκρόμ ήταν ο θάνατος αρκετών μεταναστών, μεταξύ των οποίων 29 γυναίκες και 6 ανήλικα παιδιά καθώς και υλικές ζημιές 1.000.000 δολαρίων.

Οι αφορμές ήταν πολλές. Για χρόνια οι ελληνόφωνοι μετανάστες, μικροιδιοκτήτες και εργαζόμενοι κυρίως στον επισιτισμό (greek restaurants) αποκαλούνταν από τους ντόπιους “slackers”, δηλαδή “τεμπελχανάδες” επειδή κατα τους ρατσιστές απέφευγαν τις βαριές δουλειές του φορτοεκφορτωτή, του ξυλοκόπου ή του βιομηχανικού εργάτη και δούλευαν σαν μάγειροι, ψήστες, σερβιτόροι ή υπάλληλοι εμπορικών καταστημάτων.

Ακολούθησε μια σειρά από γεγονότα όπως οι καλές σχέσεις του τότε πρωθυπουργού Βενιζέλου με το γερμανό Κάιζερ, η ουδετερότητα της χώρας προέλευσής τους κατα τις αρχές του Α’ παγκοσμίου πολέμου και η άρνηση των ελληνόφωνων μεταναστών να καταταγούν στον Καναδικό στρατό που όξυναν τις ρατσιστικές αντιλήψεις σε βάρος τους.

Επιστρέφοντας οι χιλιάδες των βετεράνων καναδών από τη σφαγή χαρακωμάτων του Α’ παγκοσμίου πολέμου, πολλοί απ’αυτούς ανάπηροι και σε άθλια οικονομική κατάσταση, βρήκαν τους ελληνόφωνους μετανάστες που αποτελούσαν το 0,5% του πληθυσμού της πόλης να ευημερούν έχοντας στην κατοχή τους το 35% των μικρομεσαίων καταστημάτων.

Τον Αύγουστο του 1918, 10.000 βετεράνοι διαδήλωσαν στους δρόμους συνεπικουρούμενοι από 40.000 καναδούς πολίτες. Οι πολυήμερες διαδηλώσεις συχνά εξετράπησαν σε πογκρόμ σε βάρος μαγαζιών και σπιτιών μεταναστών με την αστυνομία στην καλύτερη περίπτωση θεατή ενώ δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις όπου καναδοί αστυνομικοί έπαιρναν ενεργά μέρος στο πογκρόμ σε βάρος των ελληνόφωνων.

Οι μνήμες του ρατσιστικού πογκρόμ της πόλης έχουν μετατραπεί σήμερα σε φιέστα όπου “αντι”ρατσιστές συγκεντρώνονται στις συνοικίες των ελληνόφωνων και τρώνε μαζικά greek souvlaki, tzatziki, mousaka κλπ μεσογειακά εδέσματα.

Οι συγκρίσεις με τα σημερινά πογκρόμ μεταναστών σε αθήνα και πάτρα με την ανάλογη στάση της αστυνομίας και κάποιων “πολιτών” είναι αναπόφευκτες.

Για το γεγονός έχει γυριστεί ντοκυμανταίρ με βίντεο από σκληρές εικόνες της εποχής που κυκλοφορεί σε dvd με υπότιτλους στα ελληνικά με τον τίτλο “violent august”.

τρέιλερ: http://www.youtube.com/watch?v=79QxYNGA31Y

Την Παρασκευή 13 Ιουλίου μετά τις 8
στην αυλή του κατειλημμένου μαραγκοπούλειο

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΩΝ, ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΞΕΝΩΝ